it's all worth it :)
kahapon lamang ay sinubukan kong gamitin ang milling machine nang walang assistance. bukod sa kapos ang parisukat na bakelight na nabuo ko (dahil kulang din ang aking pagsukat!), ay ito pa ang inabot ko. kapag nila-lock ko kasi yung stage ay kailangan ng konting pwersa na di ko nako-control kaya tumatama sa bakal ang braso ko. siguro isang gamit pa ulit at makukuha ko na ang teknik ni ranny, our "jig master". pero sa totoo lang masaya naman ako sa sinapit ko. kasi di na ako takot gamitin si milling machine. fwends na kami ;) onga pala, hello BH! na-miss mo ba ako? sabi nila blogmates-slash-officemates, "naghihingalo" ka na daw.
Labels: at work (not) working